اختلال نعوظ با بالارفتن سن شایع تر می شود، اما احتمال وقوع آن در مردان جوان نیز وجود دارد. به همین دلیل، درمان های اختلال نعوظ می توانند برای تمام گروههای سنی مؤثر باشند. اختلال نعوظ (ED) که قبلاً ناتوانی جنسی نامیده می شد، زمانی رخ می دهد که آلت تناسلی، خون کافی برای رسیدن به یک نعوظ رضایت بخش را دریافت نمی کند. اختلال نعوظ بسیار شایع است و اکثر مردان در زندگی خود تا حدودی، مشکل رسیدن به نعوظ یا حفظ آن را تجربه می کنند. مطابق با تخمین ها، حدود 30 میلیون مرد آمریکایی به مشکل اختلال نعوظ دچار هستند. این مقاله، مشکل نعوظ در جوانی را مورد بررسی قرار می دهد.
آیا مردان جوان نیز ممکن است دچار اختلال نعوظ شوند؟
بسیاری از افراد تصور می کنند که مشکلات نعوظ، فقط مربوط به افراد مسن می شود، اما در واقع مشکل نعوظ در جوانی هم وجود دارد. مطابق با آمار، اختلال نعوظ، 8% از مردان 20 تا 29 ساله و 11% از مردان 30 تا 39 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین داده ها حاکی از آنست که تعداد افراد زیر 40 سالی که به دنبال درمان مشکل اختلال نعوظ هستند، روز به روز در حال افزایش است. بسیاری از عواملی که منجر به اختلال نعوظ می شوند، در هر سنی می توانند رخ دهند. این عوامل خطر، شامل عوامل احساسی و فیزیکی می شود که هردوی آنها برای فعالیت جنسی بسیار مهم هستند.
تعدادی از عوامل خطر اختلال نعوظ عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- نوشیدن الکل به مقدار فراوان
- مصرف داروهای مخدر
- فقدان فعالیت فیزیکی
- استفاده از مکمل های ورزشی، افزایش دهنده ی تستوسترون و داروهای کمک به نعوظ بدون نسخه
در هر سنی، اقداماتی مانند پایین آوردن سطح استرس و ورزش کردن، می تواند به بهبود مشکلات جنسی و افزایش سلامت عمومی بدن کمک کند.
سن چه تأثیری روی اختلال نعوظ دارد؟
سن، یک عامل خطر اصلی برای اختلال نعوظ می باشد. مطابق با برخی از تخمین ها، مردان به احتمال 40% با رسیدن به سن 40 سالگی، نوعی اختلال نعوظ را تجربه می کنند. این احتمال خطر با رسیدن به دهه ی سنی بعد، 10% افزایش پیدا می کند. با اینکه احتمال اختلال نعوظ با بالارفتن سن بیشتر می شود، افزایش سن به طور مستقیم نمی تواند عاملی برای ایجاد اختلال نعوظ باشد. اختلال نعوظ، یک بخش طبیعی روند پیری نیست. برخی از مردان ممکن است در 80 سالگی، از نظر جنسی فعال تر باشند. گرچه با بالا رفتن سن، خطر ابتلا به بیماری هایی که منجر به اختلال نعوظ می شوند، بیشتر است. این بیماری ها و مشکلات جسمی، عبارتند از:
- دیابت نوع 2
- فشار خون بالا یا پرفشاری خون
- تجمع پلاک در شریان ها به نام آترواسکلروزیس
- سطوح تستوسترون پایین یا هیپوگنادیسم
در حقیقت، دیابت و آترواسکلروزیس، شایعترین بیماری هایی هستند که منجر به اختلال عملکرد نعوظ می شوند. ضمناً، مشکلات نعوظ ممکن است عوارض جانبی داروهایی مانند داروهای فشار خون، آرام بخش ها و داروهای زخم معده باشد، که افراد با بالا رفتن سن، بیشتر مصرف می کنند.
علل اختلال نعوظ
اختلال نعوظ، علل مختلفی مانند عوامل مرتبط با سبک زندگی، روانشناختی و نورولوژیکی می تواند داشته باشد و یا ممکن است یکی از عوارض جانبی داروها باشد. عوامل استرس، اضطراب و سبک زندگی در هر سنی، می توانند منجر به اختلال نعوظ شوند، در حالیکه در افراد مسن تر، عوامل فیزیکی نقش مهمتری در اختلال نعوظ دارند. علل فیزیکی شامل شرایطی می شود که سیستم عروقی، سیستم عصبی یا سیستم هورمونی را تحت تأثیر قرار می دهد. برخی از این علل عبارتند از:
- مشکلات سلامت ذهنی مانند استرس و اضطراب
- اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب
- فشار خون بالا
- بیماری قلبی یا رگ های خونی
- آترواسکلروزیس
- چاقی
- بیماری کلیوی مزمن
- بیماری پیرونی یا کجی آلت تناسلی
- هیپوگنادیسم
- ناهنجاری های آلت تناسلی
- آسیب به آلت تناسلی، نخاع، پروستات، مثانه یا لگن
در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ ناشی از عواملی همچون رژیم غذایی ناسالم، سطح بالای استرس، فقدان ورزش و سیگار کشیدن می شود. افراد با رفع این موانع می توانند علائم اختلال نعوظ خود را بهبود بخشند یا به طور کامل حل کنند. با این حال، حتی اگر فردی فکر کند که عامل اختلال نعوظ خود را می داند، هنوز هم باید برای تشخیص درست به پزشک مراجعه کند.
فرد مبتلا به اختلال نعوظ ممکن است:
- قادر به رسیدن به نعوظ باشد، اما نه هر زمانی که دوست دارد.
- دچار نعوظ هایی می شود که به اندازه دلخواه طول نمی کشند.
- قادر به رسیدن به نعوظ نیست.
لازم به ذکر است که تمام مردان ممکن است گاهی اختلال نعوظ را تجربه کنند، اما اگر این مشکلات به طور منظم رخ دهند یا روز به روز بدتر شوند، می تواند نشانه ی اختلال نعوظ جدی باشد و شخص باید به تحت درمان قرار بگیرد.
عوارض جانبی اختلال نعوظ
به طور کلی، عوارض فیزیکی اختلال نعوظ، خفیف هستند. گرچه، اختلال نعوظ می تواند نشانه ی مشکل جدی تری مانند بیماری قلبی باشد و همچنین مشکلات عاطفی زیادی به دنبال داشته باشد. افراد مبتلا به اختلال نعوظ ممکن است مسائل زیر را تجربه کنند:
- استرس یا اضطراب مربوط به فعالیت جنسی
- عزت نفس پایین
- اضطراب عاطفی
- مشکلات ارتباطی
کنترل اختلال نعوظ یا صحبت در مورد آن، ممکن است برای افراد جوان تر سخت باشد، زیرا آنها به اشتباه تصور می کنند که این مشکل فقط در افراد مسن رخ می دهد. در حقیقت، اختلال نعوظ در مردان جوانتر نیز شایع است.
درمان اختلال نعوظ
بهترین روش درمانی برای افراد مختلف، متفاوت است. در برخی از افراد، تغییر سبک زندگی برای رفع مشکل اختلال نعوظ کافی است، در حالیکه سایر افراد ممکن است به درمان های تخصصی تر مانند دارو نیاز داشته باشند.
تغییرات سبک زندگی
موارد زیر می توانند اختلال نعوظ را کاهش دهند:
- ترک سیگار
- نوشیدن الکل کمتر
- حفظ یک وزن سالم
- ورزش منظم
- دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم
- بهبود کیفیت و مقدار خواب
مشاوره
اگر فردی احساس کند که مشکلات اضطراب، استرس، افسردگی یا رابطه ای، زندگی روزمره از جمله فعالیت جنسی او را مختل کرده، مشورت کردن با یک مشاور سلامت روان می تواند به او کمک کند.
دارو
پزشک ممکن است دارویی را تجویز کند که باعث افزایش جریان خون در آلت تناسلی شده و به رسیدن به نعوظ کمک می کند. داروهای اختلال نعوظ زیادی وجود دارد که هر کدام از آنها می تواند، موجب بروز عوارض جانبی شود. گزینه های رایج عبارتند از:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- آوانافیل (استندرا)
- تادالافیل (سیالیس)
تغییر در مصرف داروهای فعلی
اگر پزشک تشخیص دهد که اختلال نعوظ یکی از عوارض جانبی مصرف داروی مداوم می باشد، ممکن است توصیه کند که داروها یا دوز مصرفی خود را تغییر دهید. گرچه، بدون مشورت با پزشک هیچ کاری انجام ندهید.
دستگاه هایی برای کمک به نعوظ
دستگاه های وکیوم، نوعی پمپ مکانیکی هستند که خون را به داخل آلت تناسلی می کشند و به ایجاد نعوظ کمک می کنند. حلقه های اختلال نعوظ نیز، نوارهایی هستند که دور پایه ی آلت تناسلی قرار می گیرند و خون را درون آن نگه می دارند تا به حفظ نعوظ کمک کنند.
درمان های طبیعی
برای درمان اختلال نعوظ، داروهای گیاهی بدون نسخه زیادی وجود دارد، اما تحقیقات علمی اندکی تأثیر این داروها را ثابت می کنند. همچنین، برخی از این درمانها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با داروها واکنش منفی نشان دهند. علاوه بر این، دارو و مکمل های طبیعی حتی اگر در کوتاه مدت مؤثر باشند، در طولانی مدت ممکن است اختلال نعوظ را تشدید کنند. همچنین باید خاطر نشان کرد که که عملکرد داروهای گیاهی با عملکرد داروهای اختلال نعوظ مانند ویاگرا و سیالیس متفاوت است و بعد از دوره مصرف خود، هیچ تأثیری ندارند.
سیاوش
یکشنبه ۳۰ خرداد ۹۵( 7 سال پیش)
تعداد بازدید: 113
مشاهده پرسش
